*****
باز ای الهه ی ناز، با دل من بساز                  کین غم جانگداز، برود ز برم
گر دل من نیاسود، از گناه تو بود                    بیا تا ز سرِ، گنهت گذرم
باز،می کنم دست یاری، به سویت دراز   

بیا تا غم خود را، با راز و نیاز،

ز خاطر ببرم

گر نکند تیر خشمت، دلم را هدف ،         به خدا همچو مرغِ، پر شور و شعف

 به سویت بپرم

آن که او،به غمت، دل بندد، چون من کیست؟
ناز تو، بیش از این، بهر چیست؟
تو الهه ی نازی، در بزمم بنشین                   من تو را وفا دارم، بیا که جز این

 نباشد هنرم
این همه بی وفایی، ندارد ثمر              به خدا اگر از من، نگیری خبر،
نیابی اثرم